1. bestetotnutoe: februari 2010

zaterdag 27 februari 2010

Een wereld van bier: België

Eigenlijk hebben we in Europa al bier genoeg van België alleen. Als je niet goed oplet loop je al tegen een brouwerij aan. En als je hard loopt en struikelt loop je over een grens heen. Een taalgrens, een gemeenschapssgrens, een landsgrens. Wij zien een verband.

In België zijn er vooral dingen teveel. Teveel soorten bier, teveel talen en teveel regeringen. In elk ander land zouden verwoestende burgeroorlogen een einde hebben gemaakt aan deze kansloze staat. Maar niet in België. In België vechten vooral andere landen de oorlogen uit die ze niet op hun eigen grondgebied willen hebben. Belgen zelf vechten niet om hun problemen op te lossen. Ze lossen hun problemen helemaal niet op.

In plaats van serieus werk maken van het staatkundige wanproduct België, drinken zowel Vlamingen als Walen vooral veel bier. Dan ergeren ze zich minder aan elkaar en dan hoeven ze er ook niks aan te doen. Nederlanders zouden zich de ogen uit hun protestante kop schamen maar daar heeft een Belg veel minder last van. In België vermarketen ze hun problemen gewoon. In de eerste plaats nodigen ze gewoon nog een bestuurslaag uit om de problemen nog wat te verergeren en laten de EU profiteren van hun ruime ervaring in het niet oplossen van problemen. En daarnaast verkopen ze het verdrinken van problemen die je niet kunt oplossen en niet durft uit te vechten als een bourgondische levensstijl.

Het kan nooit toeval zijn dat bier het enige is dat Vlamingen en Walen gemeen hebben. In werkelijk alles zijn ze anders, maar de biercultuur gaat door alle talen en grenzen heen. Bier is dus gewoon het enige dat het land bij elkaar houdt. Zonder bier was België allang uiteen gevallen.

Stel je voor dat Antwerpen nooit gevallen was. Dat DeKonick een beroemd merk karnemelk was. Je moet er toch niet aan denken. En wat als België ooit uiteen valt? Ik geloof dat dan de schaalvergroting, de vervlakking en de smaakpanels hun intrede gaan doen ten zuiden van Hazeldonk. Nee, we zijn beter af zo, met dat onwerkbare staatje ten zuiden van ons. Zeker en vast.

vrijdag 19 februari 2010

Undercover

Groot in het nieuws, Bier zwendel in de Amsterdamse horeca. Op het Leidseplein heb je 50% kans dat je niet het bier drinkt dat je besteld hebt. Een grote schande is het. Je bestelt Heineken en krijgt goedkoop merkloos bier.

Nou was ik laatst op het Leidseplein en besloot de proef op de som te nemen. Jawel, Bestetotnutoe undercover in Amsterdam. Met een valse plaksnor en pruik ben ik geheel onherkenbaar een horecagelegenheid binnengelopen. Alberto Stegeman en Peter R. de Vries eat your hart out!!

Alsof het de normaalste zaak van de wereld was bestelde ik een pils van de tap. Met klamme handpalmen betaalde ik. De spanning was om te snijden, zou het echt zijn of nep? Had ik hier een echt merk pils te pakken of werd ik genept?

Het leek op pils, het zag eruit als pils, het rook als pils. En ja, het smaakte als pils. Maar of het nu Heineken was of Olm? Ik zou hiet weten, misschien als ik ze naast elkaar zou proeven maar zo los smaakte het als vrijwel elk ander commercieel pils.

En toen drong het pas echt tot me door. Wat kan mij het eigenlijk bommen? Waarom zit ik in Amsterdam op het Leidseplein pils te drinken? Laat dat lekker over aan de Engelse toeristen die van de ene koffieshop naar de andere kruipen en tussendoor halve liters bier wegslaan. Die mensen willen gewoon genept worden en te veel betalen, anders was je niet naar het Leidseplein gegaan.

Ik ben opgestaan en ben naar de Wildeman gelopen en heb daar echt bier gedronken. Zoals het hoort.

maandag 15 februari 2010

Een wereld van bier: Frankrijk

Duitsland en Engeland zijn mooie bierlanden maar vandaag is Frankrijk aan de beurt. Frankrijk? Bourgogne, Bordeaux, wijn, wijn en nog eens wijn Frankrijk? Jazeker!

OK, we zijn wel eens in Frankrijk geweest en het is ons ook opgevallen dat het land in zekere zin een wijncultuur heeft. En dat die nogal overheersend is. En dat alles in Frankrijk wijn is. En dan alle wijn Frans is. Of zou moeten zijn.

Alles? Heel Frankrijk? Nee, een klein dorpje blijft zich verzetten, uh, een klein deel van het schap in de hypermarché is gereserveerd voor bier. En dan bedoelen we natuurlijk niet de onvermijdelijke warmelandenpils in slappe blikken maar gewoon, echt bier. Zelfs echt Frans bier want net als alles wat ze maken, of het paté is of kaas, is hun bier ook erg artisanale.

Hun bier zit dan ook in een wijnfles (dat dan weer wel) en ook het etiket lijkt op dat van wijn, met veel plaatjes van molens en dat soort dingen. Er zit ook een kurk op, met een ijzeren ring, en het is een heel werk om het open te krijgen. Maar wat maakt het uit, als je in Frankrijk bent ben je toch op vakantie en je hebt dus alle tijd.

Frans bier, wij vinden het lekker. Mooi hooggistend, mooi van smaak, afgerond en met aandacht gebrouwen. Lijkt veel op Belgisch bier. Lijkt heel veel op Belgisch bier. En als je op het etiket kijkt dan zie je dat het ook uit België komt. Uit Vlaanderen. Frans Vlaanderen.

Wij zijn het al lang vergeten maar de beeldenstorm in de zestiende eeuw begon in Valenciennes. En toen heette dat nog Valencijn. Lille heet eigenlijk Rijssel. Hazebroek, Duinkerken, Steenvoorde en Wormhout liggen in Frankrijk. Frans-Vlaanderen. Gejat van België. En dat is niet zo erg maar ze hebben hun bier meegestolen. Frans bier is eigenlijk Belgisch bier.

Wijn komt uit het midden-oosten. Kaas ook. Croissants zijn een Oostenrijkse uitvinding. De Eiffeltoren komt uit Duitsland. Citroën is opgericht door een Amsterdammer. Die Fransen. Ze hebben niks zelf bedacht en alles gejat. Maar goed, wij koppelen in juli de sleurhut weer aan en nemen wraak op de péage, op de linkerbaan met 90 km/u. En met 's avonds een lekker biertje.

Volgende keer hebben we het over echt Belgisch bier.

donderdag 11 februari 2010

De Grootste


Zoals in elke tak van sport zijn er in de bierwereld ook grote namen. Dan heb ik het niet over de Heinekens en de Anheuser-Busches in deze wereld. Het schijnt zelfs dat Freddy liever wijn dan bier dronk.

Ik heb het over de mensen, die echt iets betekend hebben in de bierwereld. Wat mij betreft is de grootste in die categorie Michael Jackson. Michael Jackson?! Dat is toch die blanke neger zonder neus-en-met-hier-en-daar een-hit? Klopt, dat is een van de Michael Jacksons.

Het enige wat Biermichael gemeen heeft met neusloze Michael, is dat ze allebei dood zijn. Mijn Michael Jackson was de archetypische bierdrinker: Engels, vormeloze colberts, dikke buik en een baard. Hij voldeed aan elk cliché wat je over bierdrinkers kan bedenken.

Ik denk dat hij er weinig problemen mee had. Hij was namelijk geen nutteloze dronkenlap. Nee, hij had zowaar een baan. Sterker nog hij had meerdere banen, hij was schrijver en doceerde aan verschillende universiteiten in Amerika en Japan. Hij maakte tv programma's en sprak over de hele wereld. Door zijn werk in bier en whisky kreeg hij ook een paar mooie bijnamen: the beerhunter, the bard of beer en the whisky chaser zijn wel kenmerkend. In 2007 overleed hij. Altijd mooi om erbij te vertellen, hij overleed niet eens aan de gevolgen van de drank.

Het verhaal gaat dat hij drie koelkasten in zijn woning had met bieren die hij nog moest proeven. Ik heb niet eens één koelkast met bieren die ik nog moet proeven. Trouwens, dat krijg ik er thuis niet eens doorheen, ik krijg nu al chagrijnige blikken.

Ik schreef dat de Michaels weinig met elkaar gemeen hebben, maar ik bedenk me toch nog iets. Beiden hebben na hun dood een documentaire gekregen. Beide films heb ik nog niet gezien, de eerste simpelweg, omdat het me geen zak kan schelen en de tweede omdat hij nog niet uit is.

Michael Jackson (de goeie) heeft in het verleden een legendarische tv serie gemaakt: The Beerhunter. Hij reisde daarin de wereld over om bier te drinken. Zo zie je, de simpelste concepten zijn vaak de beste. Deze serie stamt uit de VHS tijd en is dan ook niet makkelijk meer te krijgen.


Gelukkig is er een slimme documentaire maker die besloten heeft dat deze Michael een eigen docu verdient. En die komt er nu ook: Beerhunter, the movie. Eind 2010 komt hij uit.

Als jullie voor de popcorn zorgen, regel ik het bier. Wat mij betreft zijn de Emmy's en de Oscars al vergeven.

maandag 8 februari 2010

Een wereld van bier: Engeland

Vorige week blogde ik over Duitsland. Heerlijke en niet zo heerlijke pilsners hebben ze daar. Veel traditie in bierbrouwen. Dat hebben ze in Engeland ook. Historie en traditie. Vind je ook in het bier terug. Porters uit de achttiende eeuw, prachtige subtiele ales, liefst geschonken in de pub. Daar komt het uit vaten zonder koolzuur. Met alleen wat gepompte bubbels proef je al die subtiele smaken, die heerlijke hop van een echte Engelse ale.

En wat drinken de Engelsen zelf? De meest ranzige lager uit blik die ze kunnen vinden. Slappe blikken halve liters Sleazy bier, goedkoop en vooral makkelijk om snel dronken te worden. Ga je in Engeland naar een off-licence, dan vind je ze hoog opgestapeld tegen de muur. Serieus vies buitenlands bier, zoals het Duitse Beck's is daar echt heel populair. Onbegrijpelijk.

En ook weer niet onbegrijpelijk. Iedereen die wel eens in Zuid-Europa is geweest en daar Engelse toeristen is tegengekomen, weet dat hun drankcultuur niet alleen zonnige kanten kent. En op zulke momenten gun je ze ook niet veel beter dan grote blikken vies bier.

Maar vergis je niet. Het echte Engelse bier bestaat nog. Wij van bestetotnutoe.nl hebben het zelf gezien. En gedronken. Samen met echte Engelsen. Die niet zopen voor het dronken worden, maar dronken uit liefde voor hun bier. Bier uit vaatjes zonder koolzuur, bier uit oude brouwerijen, ales, pale ales en india pale ales. Stouts en porters, heerlijk gehopt en o zo subtiel van smaak.

Echt Engels bier krijgt van ons drie sterren: het kopen waard, het omrijden waard en zelfs de reis waard.

donderdag 4 februari 2010

Je dronken oom



Iedereen heeft er een. Zo'n oom die zegt alles over bier te weten. Die oom komt ook altijd als eerste op feestjes, hij zoekt een centrale plek in je huiskamer op en gaat zitten. Daar blijft hij vervolgens de hele avond zitten en drinkt je volledige biervoorraad op. Je tante draagt hem met het schaamrood op de kaken rond middernacht weer naar huis.

Maar dat is nog niet eens het ergste. Deze man zegt steevast: "Doe mij maar een trappistenbiertje..". De volgende keer dat hij dat zegt, stuur hem dan onmiddellijk weg! Geloof mij, je doet jezelf en alle andere gasten een groot plezier! Voor dit soort bieronwetendheid mag geen plaats zijn in je huis. Wieberen dus!

Er is namelijk niet één trappistenbier: het scala van trappistenbieren gaat van licht en blond tot zeer zwaar en donker; van hoppig en bitter tot zoet en plakkerig. Iedereen die stomweg om een Trappist vraagt, heeft geen idee waar hij of zij het over heeft.

Maar wat zijn dan Trappisten? Heel simpel: Trappisten zijn slimme monniken. En een monnik is een luie man (met een optionele baard), die de hele dag in een jurk rondloopt. Trappisten hebben hun eigen klooster, waar ze de hele dag een beetje rondhangen en onder hun jurk krabben. Op het moment dat er iemand aanbelt, zijn ze ineens allemaal stil en zo denken de niet-monniken aan de deur, dat ze ergens heel druk mee bezig zijn en gaan ze snel weer weg. De monniken kunnen vervolgens weer met het bord op schoot Studio Sport gaan kijken.

Maar waarom is een Trappist dan zo slim? Mannen, wees eerlijk: een beetje rondhangen, geen vrouwen om je heen en geen klap uitvoeren..? Dichter bij de hemel kun je niet komen. En dan brouwen ze ook nog eens hun eigen bier!

En mocht je denken dat je nu zelf ook bierbrouwend kunt rondhangen in een jurk, zonder vrouwen en zeggen dat je het voor ons aller zieleheil doet: Jammer, maar helaas. Daar wordt je geen Trappist van. Want de Trappisten weten hun Club der übercoole brouwers lekker exclusief te houden door een aantal eisen te stellen. Je wil als monnik natuurlijk niet dat het Trappistenbier als Belgisch pils begint te smaken...

1.Het product moet door of onder toezicht van de kloostergemeenschap worden gebrouwen.

2. Het product moet binnen de muren van de abdij worden gebrouwen.

3. Het grootste deel van de winst moet aan sociale werken worden besteed.





Later nog veel meer over Trappistenbier!


dinsdag 2 februari 2010

Een wereld van bier: Duitsland

Duitsland. Land van kolenmijnen en land waar ze quizmasters grappig vinden die hier al in de jaren zestig niet meer leuk waren. Land waar de humor zo ver te zoeken is dat het ineens lijkt alsof schlagers wel leuk zijn.

Denk daar nou eens bier bij en je hebt Duits bier. Niet zo gezellige grote blikken bier met zwarte letters erop, hoog opgestapeld bij de al even Duitse paupersuper. Slap bier met weinig alcohol. Het lijkt ergens wel op Nederlands bier maar als je een paar slokken neemt is het eigenlijk hetzelfde als met de TV: ze houden daar van dingen die wij al lang niet meer hoeven.

Ha, kritische bierdrinker, nog even wachten met die boze reacties! Tuurlijk is er ook lekker Duits bier. Dat ene brouwerijtje, in dat ene plaatsje, in dat ene valleitje, vlak bij de snelweg (het is tenslotte Duitsland), daar hebben ze heerlijk goudgeel Duits bier. Fris en licht. Drinkbaar. Koel. Zoals het moet zijn.

Zoals het kan zijn en zoals het moet zijn. Duitsland is ook Reinheidsgebot en lange tafels vol met halve literpullen eersteklas kwaliteitsbier. Tuurlijk net iets anders als van bij ons maar daarom juist het proberen waard. Toch een beetje pils zoals het moet zijn. Eet er een worst of zuurkool of allebei bij en je vooroordelen verdwijnen als Alpensneeuw in de lentezon.

Duitse bieren zijn net als de Duitsers: er zijn er veel van en ik moet ze niet. Herstel: Duitse bieren zijn net als de Duitsers: degenen die ik ken zijn best goed te doen.

Volgende keer Engeland.