Orval

Goed, nog geen Westvleteren dus. Niet voor degenen die zo slim zijn mee te doen met de prijsvraag. Maar ook voor ons niet. Zijn we nu dan verstoken van Trappist? We dachten van niet, hier bij bestetotnutoe. Want er zijn nog veel meer lekkere Trappisten. Bijvoorbeeld Orval.

We gaan nog heel veel Trappisten uitproberen en we beginnen gelijk bij een absolute topper. Wij hebben namelijk een enorm zwak voor Orval. Orval is namelijk de vpro onder de trappisten. Als de monniken auto zouden rijden, toerden ze bij Orval rond in een Citroën. Bij Orval is alles anders dan bij de anderen.

Dat begint al bij het flesje. De ronde, vrouwelijke vorm is alleen gemaakt door Orval. Niemand anders heeft dit flesje. En dan zit er wel statiegeld op. Maar staar niet te lang naar het flesje want het beste van het flesje zit erin. Uitschenken dus, het liefst in die stoere hoekige Orval-bokaal. Ook al een design-statement.

De meeste Trappisten houden een min of meer klassieke indeling aan: blond, dubbel trippel en dan nog een zware uitsmijter als de onbereikbare Westvleteren 12. Maar Orval maakt geen van deze biersoorten. Orval maakt Orval en dat is dus hun enige bier. En die lijkt op helemaal niks dat andere maken en ook op niks dat je al eerder dronk. Oke, voor de mierenneukers onder ons: ze maken nog wat anders maar dat kan je niet kopen.

Orval is bitter. Bittere bieren zijn de laatste tijd een hit maar Orval was al bitter in de jaren '30 van de vorige eeuw. En Orval zal ook nog wel bitter zijn in de jaren '30 van deze eeuw. Want Orval is de trendsetter die wars is van trends.

Orval is een beetje donkerder dan pils en heeft een stevige schuimkraag. En de smaak is dan wel bitter maar er zit nog veel meer in. En dat maakt Orval zo lekker en leuk om te drinken maar het is zo moeilijk te omschrijven wat je proeft. Maar dat hoeft ook niet want daar hebben we meer mensen voor.

Als je niet van bitter houdt zal Orval niet je favoriete bier worden. En dan heb je pech. Het kan de monniken van Orval (en ons ook) geen klap schelen. Ze brouwen Orval. Punt uit. Klaar.

Orval is dan een beetje vreemd, het is wel erg lekker.

Is die slogan al in gebruik?

Jammer

Helaas, helaas. De kans voor Westvleteren 12 is weer even verkeken. De telefoonlijnen zijn gesloten. Er kan niet meer gebeld worden. Het lijkt X factor wel. We zullen het er maar mee moeten doen.

Zeg in ieder geval niet dat we het niet geprobeerd hebben. We hebben rode oren van het aan de telefoon hangen. Ik heb nog nooit zo veel naar een in gesprekstoon moeten luisteren. Elk telefoontje weer een teleurstelling.

Maar we klagen niet, alles voor het goede doel. Dit is voor jullie Westvleteren fans eigenlijk alleen maar goed nieuws. Er kan dus weer naar hartenlust gegokt worden!

Nog een keertje dan: mail de datum waarop wij Westvleteren 12 weten te bemachtigen naar hayo@bestetotnutoe.nl en win de schitterende prijzen.

Niemand zei dat het makkelijk was....

Bij het Bestetotnutoe was de spanning te snijden vandaag. Westvleteren nam reserveringen aan voor Westvleteren 12. Een van de broeders moet dan verplicht achter de telefoon zitten en alle idioten te woord staan die wanhopig aan Westvleteren 12 proberen te komen.

Onder die idioten ook het Bestetotnutoe. Een slapeloze nacht achter de rug en met klamme handpalmen posteerden wij ons achter de telefoon. Westvleteren onder de speeddail en bellen maar.

Dat bellen ging volledig zonder problemen, we hebben het de hele ochtend gedaan. Het opnemen aan de kant van Westvleteren gaf wat meer problemen. De ene keer kreeg je een in gesprektoon de andere keer was de lijn overbezet.

Voor ons dus een zeer slechte ochtend, voor jullie nog meer kans om te kunnen winnen. Dus mail de datum waarop jij denkt dat wij Westvleteren 12 weten te bemachtigen naar hayo@bestetotnutoe.nl en win een six pack Westvleteren. Ook de tweede, derde en poedelprijs zijn niet te versmaden.

Morgen weer een kans........

Een wereld van bier: Amerika

Natuurlijk en gelukkig hebben niet alleen Europese landen een biercultuur. Overal in de wereld drinkt het mooie, leuke en intelligente deel van de bevolking bier. Zo ook in de Verenigde Staten. Hun biercultuur is ook nogal Europees maar zoals met alles geven ze er een eigen draai aan.

Wij kennen Amerikaans bier natuurlijk vooral van rabiaat ondrinkbare merken als Budweiser en Miller. Smakeloos en toch vies. En dan maken ze daar nog weer een 'light' variant van. Light bier past in de categorie van vleesvervangers, caffeïnevrije koffie, rubberen kogels en hybride auto's: als je het niet wil, doe het dan gewoon niet. Van de grote Amerikaanse merken word je dus niet vrolijk.

Maar Amerika zou Amerika niet zijn als het niet de toon aangaf. In dit geval met kleine mini-brouwerijtjes. Deze 'micro-breweries' hebben experimenteren tot kunstvorm verheven. Daarbij laten ze zich rijkelijk inspireren door met name Europese voorbeelden. Inspireren en zeker niet beperken. Het resultaat valt soms tegen, is vaak lekker en af en toe fantastisch.

Wat maken al die kleine Amerikaanse brouwerijtjes dan allemaal? Meestal nemen ze een bestaande Europese bierstijl en ontdoen die van elke vorm van subtiliteit en finesse, en verkopen het met een schreeuwend etiket. Of ze verkopen het niet en dan brouwen ze gewoon iets anders. Met meer hop, meer smaak, of gewoon meer van alles dan het orgineel.

Amerika heeft dus helemaal geen biercultuur. Die nemen ze over van andere landen. Zelfs Budweiser is een kopie van het Tsjechische Budvar, met veel amusante rechtzaken tot gevolg. Maar wat ze brouwen! Al eerder hoorde je ons jubelen over Flying Dog. Maar ook andere merken als Anchor maken echte topbieren. Laat ze dus maar lekker experimenteren, die Amerikanen. Wij zien wel wat het redt tot deze kant van de grote plas.

De grote Trappistentest

Uw eigen bloggers van Bestetotnutoe.nl hebben met gevaar voor eigen lever de grote trappistentest gehouden. Om u door het doolhof van alle verschillende trappistenbieren te leiden hebben wij ons gestort op de beste trappistenbieren ter wereld.

U zegt natuurlijk, hoe weten jullie wat de beste trappisten zijn als jullie de test nog niet gedaan hebben. Ah, daar hebben wij een schitterende internetsite voor: Ratebeer. Wij hebben van elke trappistenbrouwerij het hoogst beoordeelde bier gedronken. Dus, voor jullie getest: Orval, Westmalle dubbel, Achelse extra bruin, Chimay Blauw, Rochefort 10 en Westvleteren 12.

Dat was tenminste de bedoeling. Wij keken vooral uit naar de Westvleteren 12. Die staat op elke lijst van elke bierdrinker ter wereld op nummer 1. Westvleteren 12 is volgens iedereen die wat betekent in bierland het absolute hoogtepunt. De natte droom van elke bierliefhebber.

Het bier wat je dus gedronken moet hebben. Prima, zin in, dorst, laat maar doorkomen. Maar met daar loopt het hele verhaal spaak.

Westvleteren 12 is namelijk helemaal niet te krijgen. Nou goed, ik overdrijf, het is wel te krijgen. Je kan het kopen aan de poort van het klooster ergens in een van de Vlaamse taalgebieden. Het is een pokke end rijden. De monniken brouwen dan ook nog eens beperkt en vertikken het om meer te brouwen. Als het er een keer wel is moet je reserveren en wachten in lange rijen voor de abdij. Dus toch, het is eigenlijk niet te krijgen.

Daar gaat onze grote trappistentest. Waarom testen als je het beste toch niet kunt drinken, we streven er immers naar om het beste te drinken. Maar we laten het er niet bij zitten. Wij, uw bloggers van Bestetotnutoe gaan Westvleteren vinden, kopen en drinken. Dan pas kunnen we de Grote Trappistentest een succes noemen.

En niet voor onszelf, maar voor jou. Wij gaan die uitdaging aan. We gaan voor de deur van het klooster slapen om het beste bier ter wereld te pakken te krijgen. Wij gaan niet weg. Wij geven niet op voordat we beladen met het beste bier ter wereld huiswaarts keren. Bier voor jou.

Daarom: De Grote Westvleteren Weddenschap. Geef op op welke datum wij een krat Westvleteren 12 kunnen bemachtigen. De hoofdprijs is (uiteraard) een sixpack Westvleteren 12, tweede prijs is een sixpack Westvleteren 8 en derde een sixpack Westvleteren blond. En de verliezers vergeten wij natuurlijk ook niet, die krijgen een mooi trappistenkaasje van de trappisten van de Katsberg.

Dus zet in win schitterende prijzen. 100% katholiek en dus goed voor minimaal 12 aflaten. Mail de datum en je adres naar hayo@bestetotnutoe.nl en win dat bier.

De glasbak

Het is om gek van te worden. Al die rare brouwers vinden dat nou nét hun bier in een raar en apart glas moet. De een moet in een tulpglas, de volgende in een kelkglas, de ander in een Amsterdammertje (of een rotterdammertje, afhankelijk waar je vandaan komt). Wat ze dan ook nog eens doen is dat ze hun eigen merk op het glas drukken.

Heb je net eindelijk een bokaal te pakken, staat er het verkeerde merk op. Zo'n beetje elke zichzelf respecterende bierdrinker heeft een veelvoud van glazen in de kast staan. Vervolgens ga je naar een bierfestival en hop, weer een glas. Het ene bier moet in dit glas, het andere bier moet weer in een bokaal, een Engels bier kan niet in een Duits glas. En een Lambik kan natuurlijk helemaal niet in een Pint glas.

De glazen komen bij mij de kast uit zetten. Op een of andere manier heb ik moeite met glazen weggooien. Je bent immers een bierliefhebber. Maar goed, heb ik mijzelf net zover gekregen om een enkeltje glasbak te gaan doen, gebeurt er dit:

Samuel Adams heeft een wetenschappelijk ontwikkeld glas op de markt gebracht. Alles onderzocht en met lasers gemaakt in een laboratorium door mensen met witte jassen die veel te lang op school hebben gezeten. En om de kers op de appelmoes helemaal af te maken, ze vragen voor een set van 4 glazen $30,-.

Mensen, wat is er gebeurd met de koeienhoorn? Met de aardewerken pullen? Met de tinnen kannen? Laten we wel even duidelijk zijn, eigenlijk heb je maar drie glazen nodig. Een goed pilsglas, een bokaal voor je speciaalbieren en een stevig pintglas om je IPA's uit te drinken. Laat al die rare brouwers hun logo ingraveren op hun wetenschappelijk onderbouwde glazen. Wij weten beter. Het gaat om de inhoud en niet om de verpakking.

Je favoriete glas is natuurlijk puur persoonlijk. Laat weten wat je favoriete glas is. Wetenschappelijk of niet, zolang het maar lekker drinkt.

Een wereld van bier: België

Eigenlijk hebben we in Europa al bier genoeg van België alleen. Als je niet goed oplet loop je al tegen een brouwerij aan. En als je hard loopt en struikelt loop je over een grens heen. Een taalgrens, een gemeenschapssgrens, een landsgrens. Wij zien een verband.

In België zijn er vooral dingen teveel. Teveel soorten bier, teveel talen en teveel regeringen. In elk ander land zouden verwoestende burgeroorlogen een einde hebben gemaakt aan deze kansloze staat. Maar niet in België. In België vechten vooral andere landen de oorlogen uit die ze niet op hun eigen grondgebied willen hebben. Belgen zelf vechten niet om hun problemen op te lossen. Ze lossen hun problemen helemaal niet op.

In plaats van serieus werk maken van het staatkundige wanproduct België, drinken zowel Vlamingen als Walen vooral veel bier. Dan ergeren ze zich minder aan elkaar en dan hoeven ze er ook niks aan te doen. Nederlanders zouden zich de ogen uit hun protestante kop schamen maar daar heeft een Belg veel minder last van. In België vermarketen ze hun problemen gewoon. In de eerste plaats nodigen ze gewoon nog een bestuurslaag uit om de problemen nog wat te verergeren en laten de EU profiteren van hun ruime ervaring in het niet oplossen van problemen. En daarnaast verkopen ze het verdrinken van problemen die je niet kunt oplossen en niet durft uit te vechten als een bourgondische levensstijl.

Het kan nooit toeval zijn dat bier het enige is dat Vlamingen en Walen gemeen hebben. In werkelijk alles zijn ze anders, maar de biercultuur gaat door alle talen en grenzen heen. Bier is dus gewoon het enige dat het land bij elkaar houdt. Zonder bier was België allang uiteen gevallen.

Stel je voor dat Antwerpen nooit gevallen was. Dat DeKonick een beroemd merk karnemelk was. Je moet er toch niet aan denken. En wat als België ooit uiteen valt? Ik geloof dat dan de schaalvergroting, de vervlakking en de smaakpanels hun intrede gaan doen ten zuiden van Hazeldonk. Nee, we zijn beter af zo, met dat onwerkbare staatje ten zuiden van ons. Zeker en vast.

Undercover

Groot in het nieuws, Bier zwendel in de Amsterdamse horeca. Op het Leidseplein heb je 50% kans dat je niet het bier drinkt dat je besteld hebt. Een grote schande is het. Je bestelt Heineken en krijgt goedkoop merkloos bier.

Nou was ik laatst op het Leidseplein en besloot de proef op de som te nemen. Jawel, Bestetotnutoe undercover in Amsterdam. Met een valse plaksnor en pruik ben ik geheel onherkenbaar een horecagelegenheid binnengelopen. Alberto Stegeman en Peter R. de Vries eat your hart out!!

Alsof het de normaalste zaak van de wereld was bestelde ik een pils van de tap. Met klamme handpalmen betaalde ik. De spanning was om te snijden, zou het echt zijn of nep? Had ik hier een echt merk pils te pakken of werd ik genept?

Het leek op pils, het zag eruit als pils, het rook als pils. En ja, het smaakte als pils. Maar of het nu Heineken was of Olm? Ik zou hiet weten, misschien als ik ze naast elkaar zou proeven maar zo los smaakte het als vrijwel elk ander commercieel pils.

En toen drong het pas echt tot me door. Wat kan mij het eigenlijk bommen? Waarom zit ik in Amsterdam op het Leidseplein pils te drinken? Laat dat lekker over aan de Engelse toeristen die van de ene koffieshop naar de andere kruipen en tussendoor halve liters bier wegslaan. Die mensen willen gewoon genept worden en te veel betalen, anders was je niet naar het Leidseplein gegaan.

Ik ben opgestaan en ben naar de Wildeman gelopen en heb daar echt bier gedronken. Zoals het hoort.

Een wereld van bier: Frankrijk

Duitsland en Engeland zijn mooie bierlanden maar vandaag is Frankrijk aan de beurt. Frankrijk? Bourgogne, Bordeaux, wijn, wijn en nog eens wijn Frankrijk? Jazeker!

OK, we zijn wel eens in Frankrijk geweest en het is ons ook opgevallen dat het land in zekere zin een wijncultuur heeft. En dat die nogal overheersend is. En dat alles in Frankrijk wijn is. En dan alle wijn Frans is. Of zou moeten zijn.

Alles? Heel Frankrijk? Nee, een klein dorpje blijft zich verzetten, uh, een klein deel van het schap in de hypermarché is gereserveerd voor bier. En dan bedoelen we natuurlijk niet de onvermijdelijke warmelandenpils in slappe blikken maar gewoon, echt bier. Zelfs echt Frans bier want net als alles wat ze maken, of het paté is of kaas, is hun bier ook erg artisanale.

Hun bier zit dan ook in een wijnfles (dat dan weer wel) en ook het etiket lijkt op dat van wijn, met veel plaatjes van molens en dat soort dingen. Er zit ook een kurk op, met een ijzeren ring, en het is een heel werk om het open te krijgen. Maar wat maakt het uit, als je in Frankrijk bent ben je toch op vakantie en je hebt dus alle tijd.

Frans bier, wij vinden het lekker. Mooi hooggistend, mooi van smaak, afgerond en met aandacht gebrouwen. Lijkt veel op Belgisch bier. Lijkt heel veel op Belgisch bier. En als je op het etiket kijkt dan zie je dat het ook uit België komt. Uit Vlaanderen. Frans Vlaanderen.

Wij zijn het al lang vergeten maar de beeldenstorm in de zestiende eeuw begon in Valenciennes. En toen heette dat nog Valencijn. Lille heet eigenlijk Rijssel. Hazebroek, Duinkerken, Steenvoorde en Wormhout liggen in Frankrijk. Frans-Vlaanderen. Gejat van België. En dat is niet zo erg maar ze hebben hun bier meegestolen. Frans bier is eigenlijk Belgisch bier.

Wijn komt uit het midden-oosten. Kaas ook. Croissants zijn een Oostenrijkse uitvinding. De Eiffeltoren komt uit Duitsland. Citroën is opgericht door een Amsterdammer. Die Fransen. Ze hebben niks zelf bedacht en alles gejat. Maar goed, wij koppelen in juli de sleurhut weer aan en nemen wraak op de péage, op de linkerbaan met 90 km/u. En met 's avonds een lekker biertje.

Volgende keer hebben we het over echt Belgisch bier.

De Grootste

Zoals in elke tak van sport zijn er in de bierwereld ook grote namen. Dan heb ik het niet over de Heinekens en de Anheuser-Busches in deze wereld. Het schijnt zelfs dat Freddy liever wijn dan bier dronk.

Ik heb het over de mensen, die echt iets betekend hebben in de bierwereld. Wat mij betreft is de grootste in die categorie Michael Jackson. Michael Jackson?! Dat is toch die blanke neger zonder neus-en-met-hier-en-daar een-hit? Klopt, dat is een van de Michael Jacksons.

Het enige wat Biermichael gemeen heeft met neusloze Michael, is dat ze allebei dood zijn. Mijn Michael Jackson was de archetypische bierdrinker: Engels, vormeloze colberts, dikke buik en een baard. Hij voldeed aan elk cliché wat je over bierdrinkers kan bedenken.

Ik denk dat hij er weinig problemen mee had. Hij was namelijk geen nutteloze dronkenlap. Nee, hij had zowaar een baan. Sterker nog hij had meerdere banen, hij was schrijver en doceerde aan verschillende universiteiten in Amerika en Japan. Hij maakte tv programma's en sprak over de hele wereld. Door zijn werk in bier en whisky kreeg hij ook een paar mooie bijnamen: the beerhunter, the bard of beer en the whisky chaser zijn wel kenmerkend. In 2007 overleed hij. Altijd mooi om erbij te vertellen, hij overleed niet eens aan de gevolgen van de drank.

Het verhaal gaat dat hij drie koelkasten in zijn woning had met bieren die hij nog moest proeven. Ik heb niet eens één koelkast met bieren die ik nog moet proeven. Trouwens, dat krijg ik er thuis niet eens doorheen, ik krijg nu al chagrijnige blikken.

Ik schreef dat de Michaels weinig met elkaar gemeen hebben, maar ik bedenk me toch nog iets. Beiden hebben na hun dood een documentaire gekregen. Beide films heb ik nog niet gezien, de eerste simpelweg, omdat het me geen zak kan schelen en de tweede omdat hij nog niet uit is.

Michael Jackson (de goeie) heeft in het verleden een legendarische tv serie gemaakt: The Beerhunter. Hij reisde daarin de wereld over om bier te drinken. Zo zie je, de simpelste concepten zijn vaak de beste. Deze serie stamt uit de VHS tijd en is dan ook niet makkelijk meer te krijgen.

Gelukkig is er een slimme documentaire maker die besloten heeft dat deze Michael een eigen docu verdient. En die komt er nu ook: Beerhunter, the movie. Eind 2010 komt hij uit.

Als jullie voor de popcorn zorgen, regel ik het bier. Wat mij betreft zijn de Emmy's en de Oscars al vergeven.

Een wereld van bier: Engeland

Vorige week blogde ik over Duitsland. Heerlijke en niet zo heerlijke pilsners hebben ze daar. Veel traditie in bierbrouwen. Dat hebben ze in Engeland ook. Historie en traditie. Vind je ook in het bier terug. Porters uit de achttiende eeuw, prachtige subtiele ales, liefst geschonken in de pub. Daar komt het uit vaten zonder koolzuur. Met alleen wat gepompte bubbels proef je al die subtiele smaken, die heerlijke hop van een echte Engelse ale.

En wat drinken de Engelsen zelf? De meest ranzige lager uit blik die ze kunnen vinden. Slappe blikken halve liters Sleazy bier, goedkoop en vooral makkelijk om snel dronken te worden. Ga je in Engeland naar een off-licence, dan vind je ze hoog opgestapeld tegen de muur. Serieus vies buitenlands bier, zoals het Duitse Beck's is daar echt heel populair. Onbegrijpelijk.

En ook weer niet onbegrijpelijk. Iedereen die wel eens in Zuid-Europa is geweest en daar Engelse toeristen is tegengekomen, weet dat hun drankcultuur niet alleen zonnige kanten kent. En op zulke momenten gun je ze ook niet veel beter dan grote blikken vies bier.

Maar vergis je niet. Het echte Engelse bier bestaat nog. Wij van bestetotnutoe.nl hebben het zelf gezien. En gedronken. Samen met echte Engelsen. Die niet zopen voor het dronken worden, maar dronken uit liefde voor hun bier. Bier uit vaatjes zonder koolzuur, bier uit oude brouwerijen, ales, pale ales en india pale ales. Stouts en porters, heerlijk gehopt en o zo subtiel van smaak.

Echt Engels bier krijgt van ons drie sterren: het kopen waard, het omrijden waard en zelfs de reis waard.

Je dronken oom

Iedereen heeft er een. Zo'n oom die zegt alles over bier te weten. Die oom komt ook altijd als eerste op feestjes, hij zoekt een centrale plek in je huiskamer op en gaat zitten. Daar blijft hij vervolgens de hele avond zitten en drinkt je volledige biervoorraad op. Je tante draagt hem met het schaamrood op de kaken rond middernacht weer naar huis.

Maar dat is nog niet eens het ergste. Deze man zegt steevast: "Doe mij maar een trappistenbiertje..". De volgende keer dat hij dat zegt, stuur hem dan onmiddellijk weg! Geloof mij, je doet jezelf en alle andere gasten een groot plezier! Voor dit soort bieronwetendheid mag geen plaats zijn in je huis. Wieberen dus!

Er is namelijk niet één trappistenbier: het scala van trappistenbieren gaat van licht en blond tot zeer zwaar en donker; van hoppig en bitter tot zoet en plakkerig. Iedereen die stomweg om een Trappist vraagt, heeft geen idee waar hij of zij het over heeft.

Maar wat zijn dan Trappisten? Heel simpel: Trappisten zijn slimme monniken. En een monnik is een luie man (met een optionele baard), die de hele dag in een jurk rondloopt. Trappisten hebben hun eigen klooster, waar ze de hele dag een beetje rondhangen en onder hun jurk krabben. Op het moment dat er iemand aanbelt, zijn ze ineens allemaal stil en zo denken de niet-monniken aan de deur, dat ze ergens heel druk mee bezig zijn en gaan ze snel weer weg. De monniken kunnen vervolgens weer met het bord op schoot Studio Sport gaan kijken.

Maar waarom is een Trappist dan zo slim? Mannen, wees eerlijk: een beetje rondhangen, geen vrouwen om je heen en geen klap uitvoeren..? Dichter bij de hemel kun je niet komen. En dan brouwen ze ook nog eens hun eigen bier!

En mocht je denken dat je nu zelf ook bierbrouwend kunt rondhangen in een jurk, zonder vrouwen en zeggen dat je het voor ons aller zieleheil doet: Jammer, maar helaas. Daar wordt je geen Trappist van. Want de Trappisten weten hun Club der übercoole brouwers lekker exclusief te houden door een aantal eisen te stellen. Je wil als monnik natuurlijk niet dat het Trappistenbier als Belgisch pils begint te smaken...

1.Het product moet door of onder toezicht van de kloostergemeenschap worden gebrouwen.

2. Het product moet binnen de muren van de abdij worden gebrouwen.

3. Het grootste deel van de winst moet aan sociale werken worden besteed.

Later nog veel meer over Trappistenbier!

Een wereld van bier: Duitsland

Duitsland. Land van kolenmijnen en land waar ze quizmasters grappig vinden die hier al in de jaren zestig niet meer leuk waren. Land waar de humor zo ver te zoeken is dat het ineens lijkt alsof schlagers wel leuk zijn.

Denk daar nou eens bier bij en je hebt Duits bier. Niet zo gezellige grote blikken bier met zwarte letters erop, hoog opgestapeld bij de al even Duitse paupersuper. Slap bier met weinig alcohol. Het lijkt ergens wel op Nederlands bier maar als je een paar slokken neemt is het eigenlijk hetzelfde als met de TV: ze houden daar van dingen die wij al lang niet meer hoeven.

Ha, kritische bierdrinker, nog even wachten met die boze reacties! Tuurlijk is er ook lekker Duits bier. Dat ene brouwerijtje, in dat ene plaatsje, in dat ene valleitje, vlak bij de snelweg (het is tenslotte Duitsland), daar hebben ze heerlijk goudgeel Duits bier. Fris en licht. Drinkbaar. Koel. Zoals het moet zijn.

Zoals het kan zijn en zoals het moet zijn. Duitsland is ook Reinheidsgebot en lange tafels vol met halve literpullen eersteklas kwaliteitsbier. Tuurlijk net iets anders als van bij ons maar daarom juist het proberen waard. Toch een beetje pils zoals het moet zijn. Eet er een worst of zuurkool of allebei bij en je vooroordelen verdwijnen als Alpensneeuw in de lentezon.

Duitse bieren zijn net als de Duitsers: er zijn er veel van en ik moet ze niet. Herstel: Duitse bieren zijn net als de Duitsers: degenen die ik ken zijn best goed te doen.

Volgende keer Engeland.

Staking? Who cares?

Nu de storm weer een beetje is geluwd, is er tijd om eens over de zaak na te denken. Stakingen bij Inbev, blokkades voor de brouwerijen en dus ook geen bier meer. De wereld zonder Jupiler of Stella Artois? Het leek er even van te komen.

De koppen stonden dik in de krant: Belgische brouwer legt werk stil, Belgen hamsteren bier in Nederland. Belgen die bier komen kopen in Nederland? Het is de wereld op zijn kop. Veel gekker moet het niet worden.

Dat is nu allemaal weer van de baan. De brouwers weer achter de ketels, de blokkades weer opgeheven. De kratten Jupiler verlaten in grote hoeveelheiden de poorten van de brouwerij. Iedereen weer blij zou je zeggen. Maar is dat wel zo?

Persoonlijk vind ik Jupiler en Stella flauwe en nietszeggende bieren. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik ál het Belgisch pils flauw en nietszeggend vind. De Belgen kunnen waanzinnig bier brouwen, maar de kunst van het edele pils..? Die is hen volledig ontgaan.

Gelukkig ben ik niet de enige die die mening is toegedaan. Op de site van Ratebeer haalt Jupiler nog niet eens de helft van de 5 te behalen punten. Stella doet het marginaal beter maar nog steeds niks om trots op te zijn. Kennelijk zijn er met mij velen die geen fan zijn van Belgisch pils.

Dus mensen, alsjeblieft, neem geen genoegen met gemiddeld bier! Laat de zesjescultuur los en ga voor het beste. Er zijn zoveel geweldige pilsners in de wereld, zie hier of hier.

Drink goed of drink niet!

Glaasje op, lopen maar.

Stel, je bent een Engelsman in Kuala Lumpur in de jaren '30. In het weekend zuip je je klem, want je bent ten slotte Engels en iets anders is er toch niet te doen. Om de week toch weer fris te beginnen, besluit je om met je maten 's avonds een rondje te gaan joggen. En wat krijg je van joggen? Juist, heel veel dorst. En wat helpt er tegen dorst? Juist, heel veel bier!

Engels als ze waren, besloten ze het meteen goed te doen en de hele zooi te gaan organiseren. Ja, je hoort het goed, rennen en drinken officieel geregeld. The Hash House Harriers waren geboren. Ook wel bekend als "The drinking club with a running problem". Een loper, the Hare, zette een parcours uit. Alle leden renden achter de Hare aan en eindigde hun sportieve activiteit met meerdere glazen bier. Zo mooi en toch zo simpel.

Tijdens de tweede wereldoorlog was het lastig joggen en vooral drinken. Dus voor de Hash House Harriers een slechte tijd. Na de oorlog pakte ze hun sportieve en vooral sociale activiteiten snel weer op. En met succes, tegenwoordig zijn er over de hele wereld verschillende "Kennels".

Wil je in Nederland aan de slag kan je terecht in Amsterdam, Den Haag, Wageningen en in Assen.

Nu heb je echt geen excuus meer om niet meer te gaan hardlopen.

Maak die kilometers en proost!!

Hoppig. Hoppiger. Hoppigst

Bier. Reinheidsgeboden. Eeuwenoude tradities, beschermd door baardige monniken met dikke buiken onder hun pijen. Recpeten van honderden jaren oud met alleen de beste ingrediënten.

Allemaal niet waar natuurlijk. Bier is ontzettend trendgevoelig. En dan heb ik het nog niet eens over limonadebier en aanverwante terrasproducten. Nee, gewoon liefhebbersbier. Vroeger altijd Belgisch, toen Amerikaans, nu ineens weer Nederlands. Want ook wij hebben onze microbrouwerijen opnieuw ontdekt.

Niks mis mee, die trends. Anders drink je toch ook maar altijd hetzelfde. Mijn favoriete trend is de neiging om los te gaan met de hop. Eerst werd elk speciaalbier steeds zoeter (Grolsch!), nu hoor je er helemaal bij als je overhopt. Tweemaal hoppen, driemaal, het mag allemaal. Ik vind het fantastisch en erg lekker.

Hoogtepunt tot nu toe is Raging Bitch van Flying Dog. Een naam die eens te meer aantoont dat brainstormen over de naam moet gebeuren in de kroeg en niet op de afdeling marketing. Maar die naam hebben ze niet eens nodig. Want het is ontzettend lekker en ontzettend gehopt. Bitter van de bitterheid en je proeft de hop ook nog eens. Superlekker.

Superlekker en superverantwoord. Want Raging Bitch is een echte India Pale Ale (IPA). En Amerikaans. En dus supergehopt. Drie keer trendy in één bier. Deze zomer is er niks dat je nog kan weerhouden er helemaal bij te horen op het terras.